Wszystkich Świętych i Zaduszki

Drodzy sympatycy i podopieczni Fundacji. Jak co roku nadchodzi ten dzień, kiedy zbierają się rodziny i wspólnie pochylają nad grobami swoich bliskich. Łączymy się w modlitwie i zadumie z wami wszystkimi, a ten wiersz, autorstwa jednej z naszych symaptyków niech będzie dla was natchnieniem.

Z drzew spadające liście

I lekko deszcz kapiący

To śmierć, czy nowe życie?

Pyta nas płomień drżący

 

Dziś, pomiędzy grobami

Przechadzam się leniwie

I w zamyśleniu ciszy

Pochylam się troskliwie

Potem odgarniam liście

Z  ponurego kamienia

Spisane tam nazwisko

Chronię od zapomnienia

 

Potem siadam ponura

Wpatrzona w świecy ogień

Dumając nad swym życiem

Słowa modlitwy powiem

 

Ty także zapal znicz

Na bliskich swoich grobie

Odejdziesz z czystym sercem

Anioł Stróż jest przy tobie

Weronika Kyzioł